Blessures...
Jammer genoeg komen ze wel voor. Het percentage blessures ligt hoger bij starters dan bij ervaren lopers.
Preventief kunnen we stellen dat naast onze pure canicrosstrainingen je zeker ook workouts moet inlassen om de spieren wat te verstevigen. Probeer ook eens 'exra' te gaan joggen, zonder hond.  
Eventueel een  bijkomende sport beoefenen, variatie is key. En zeker ook  : ' niet te veel willen van bij het begin'

Bij een blessure is het altijd aangewezen om medisch advies in te winnen.

Ik wil het hier echter eerder hebben over het herstel na een blessure.
Uit onderzoek blijkt dat sporters vaak te snel trainingen hervatten. Dat is bij ons niet anders en klinkt volledig logisch. Je wil terug met je vrienden door het bos kunnen lopen. Ons geduld is vaak minder lang dan de tijd nodig voor herstel, maar dit heeft vaak een verkeerd effect, waardoor de blessure terugkomt en vaak erger wordt.

Hoe kan je dat dan oplossen ?

De canicrosstrainingen zelf zijn nu eenmaal redelijk belastend. Er is de snelheid ( al is die nog relatief te beinvloeden) , de kracht van de hond en het oneffen loopterrein. 

Wanneer je geblesseert raakt en 'denkt' dat je er weer aan kan beginnen, of in iedergeval 'wil' sporten, word aangeraden om eerst eens iets anders te proberen. Ga eens een toertje fietsen, of zwemmen. Lukt dat ? Dan kan je eens enkele keren proberen te gaan joggen op een effen terrein, zonder hond.
Op die manier kan je weer actief fit raken om de trainingen te hervatten.

Conclusie :  wanneer je geblesseerd raakt,  raadpleeg een arts of kine, luister naar je lichaam, kom zeker niet te snel terug, ook al willen we heel graag dat je terug komt.